فاجعه کودکهمسری و قتل زنان در ایران
در چند روز اخیر، اخبار تلخ قتل زنان توسط همسرانشان در ایران بار دیگر توجهها را به بحرانی عمیق جلب کرده است: قربانیانی که بسیاری از آنها زیر ۱۸ سال سن داشتند و قربانی کودکهمسری بودند. نِسا راستگو ۱۸ ساله و مریم تقوی ۱۶ ساله نمونههایی از این تراژدیاند که نشان میدهند جامعه و قوانین هنوز نتوانستهاند از حقوق ابتدایی زنان و دختران محافظت کنند.
خلأ قانونی و فقدان حمایت از زنان
یکی از مهمترین دلایل وقوع چنین قتلهایی، فقدان قوانین جامع و بازدارنده علیه خشونت خانگی و کودکهمسری است. در ایران، سن قانونی ازدواج دختران پایین و امکان صدور مجوز برای ازدواج دختران زیر ۱۵ سال در برخی استانها وجود دارد. این خلأ قانونی، نه تنها باعث ازدواج زودهنگام میشود، بلکه زمینهساز خشونتهای خانوادگی و قتلهای «ناموسی» است. با وجود سالها هشدار فعالان حقوق زنان، هنوز لایحه منع خشونت علیه زنان در مراحل قانونگذاری معلق مانده و تصویب نشده است؛ موضوعی که هر روز جان دختران و زنان بیشتری را به خطر میاندازد.
فرهنگ کودکهمسری و رسانهها
رواج کودکهمسری تنها یک مشکل قانونی نیست؛ بلکه مشکل فرهنگی و رسانهای نیز هست. صدا و سیما، بهعنوان رسانه ملی، بارها با نمایش ازدواجهای زودهنگام و پررنگ کردن نقشهای سنتی زنان، پخش آهنگ های تبلیغاتی و ایجاد سایت های ثبت نام کودکان ۱۳ ساله برای ازدواج عملاً این پدیده را نهادینه کرده است و به این جنایت دامن میرند.هنگامی که ازدواج دختران ۱۲ تا ۱۶ ساله در سریالها یا برنامههای تلویزیونی به تصویر کشیده میشود، این پیام به جامعه منتقل میشود که کودکهمسری امری عادی و قابل قبول است. این فرهنگسازی خطرناک، به همراه فقدان آموزش و آگاهیبخشی به خانوادهها، زمینه وقوع فجایع خشونت خانگی را افزایش میدهد
تجربه کشورهای مختلف نشان میدهد که تصویب قوانین بازدارنده و حمایتهای اجتماعی میتواند میزان خشونت علیه زنان را کاهش دهد. در ایران، تصویب فوری لایحه منع خشونت علیه زنان، افزایش سن ازدواج و ایجاد مراکز حمایتی برای دختران آسیبپذیر، نه تنها یک ضرورت قانونی، بلکه یک ضرورت انسانی است. بدون اقدامات جدی، شاهد تکرار تراژدیهایی مانند قتل نِسا و مریم خواهیم بود.
قتل زنان زیر ۱۸ سال در ایران، فاجعهای اجتماعی و حقوق بشری است که ریشه در قوانین ناکارآمد، فقدان حمایتهای اجتماعی و فرهنگ نادرست کودکهمسری دارد. تا زمانی که دولت و مجلس ایران نسبت به تصویب قوانین حمایتی و ایجاد آگاهی عمومی جدی عمل نکنند، این چرخه خشونت ادامه خواهد داشت. نجات دختران و زنان از این سرنوشت تلخ، تنها با تغییر قانون، فرهنگ و آموزش امکانپذیر است.
نویسنده :زهرا رشیدی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر