۱۴۰۴ تیر ۲۰, جمعه

گزارش ماهانه هه‌نگاو از نقض حقوق زنان در ایران، ژوئن ۲۰۲۵

 


 سیاسی و حقوق بشری را برای زنان تا جای ممکن تنگ کند. سیاست‌های جداسازی جنسی و جنسیتی و همینطور به حاشیه بردن هر چه تمام جامعه اقلیت‌های جنسی و جنسیتی از طریق جرم‌انگاری هویت آنها یکی از سیاست‌های جدی آپارتاید جنسیتی در ایران است.



ثبت ۱۱ مورد زن‌کشی در ماه ژوئن ۲۰۲۵

با استناد به آمار به ثبت رسیده در مرکز آمار و اسناد سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، طی ماه ژوئن ۲۰۲۵ دست‌کم ۱۱ زن در شهرهای مختلف ایران کشته شده‌اند که اکثریت مطلق آنها توسط افراد نزدیک خود از جمله همسر به قتل رسیده‌اند.

بر طبق این گزارش ۶ زن توسط همسران خود به قتل رسیده و اطلاع دقیقی از هویت قاتل ۵ مورد دیگر در دسترس نیست.

از مجموع ۱۱ مورد زن‌کشی دست‌کم ۱ مورد با انگیزه ناموسی انجام گرفته است. همچنین دست‌کم ۵ مورد از زنکشی‌ها به دلیل اختلافات خانوادگی عنوان شده است. دو زن با انگیزه سرقت به قتل رسیده و از انگیزه ۳ مورد از زن‌کشی‌ها اطلاعی در دسترس نیست.

تفکیک قتل زنان بر حسب استان

استان تهران: ۵ مورد
استان خراسان رضوی: ۲ مورد
استان‌های خراسان شمالی، البرز، ایلام و مازندران: هر کدام ۱ مورد



زن‌کشی بالاترین سطح بروز زن‌بیزاری و زن‌ستیزی در جامعه است. قتل‌های منتسب به قتل‌های ناموسی تنها بخشی از زن‌کشی‌ها را شامل می‌شوند. ریشه اصلی زن‌کشی در جوامع تاریخ، مناسبات و قوانین مردسالار و زن‌ستیزانه است. بر أساس گزارش‌های حقوق بشری هه‌نگاو تنها در سال گذشته ١٩١ زن‌کشی در ایران به ثبت رسیده است که بخش عظیمی از این قتل‌ها توسط اعضای خانواده نزدیک زن انجام شده‌اند. قوانین و تفکر زن‌ستیزانه نفرت عمیق علیه زنان را عادی‌سازی می‌کند.

سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، جمهوری اسلامی ایران را یک نظام آپارتاید جنسیتی ارزیابی می‌کند که در آن قتل و آزار سیستماتیک به زنان در مراحلی قانونمند شده است. جامعه جهانی باید نظام آپارتاید جنسیتی را ذیل «جنایت علیه بشریت» گنجانده و این را در تعریف بین المللی خود بگنجاند و جمهوری اسلامی را بر أساس قوانین صراحتا ضد زن و ساختارمندی سرکوب زنان در جامعه ایران یک نظام آپارتاید جنسیتی دسته بندی کرده و ذیل این مفهوم جرم‌انگاری کند.

۱ نظر: